BNP Paribas Fed Cup okiem kibica

Dziś taki kibic jak ja ma niemal wszystko podane pod nos. Było Euro 2012, były wielkie imprezy koszykarskie, siatkarskie. Teraz czas na tenis. Gdyby ktoś w latach dziewięćdziesiątych powiedział mi, że w XXI wieku będę miał okazję zobaczyć tenisistki z absolutnego topu w Polsce, chyba bym się lekko uśmiechnął i powiedział – dobre sobie. A tu proszę mamy luty 2015 roku i dzięki BNP Paribas Fed Cup absolutny tenisowy top prezentuje się moim oczom.

Sportowo, dla polskich kibiców tenisa, ćwierćfinał tych rozgrywek przeciwko Rosji to ciężka pigułka, reprezentacja wiceliderki światowego rankingu WTA – Mariji Szarapowej – mówiąc wprost nas po prostu „zmiotła”. Od pierwszego meczu nie było złudzeń, kto jest lepszy i dlaczego, dwa razy można było mieć nadzieję, że uda się odwrócić losy polsko – rosyjskiej batalii. Dwa razy w drugim secie meczu starszej z sióstr Radwańskich. Ale to by było na tyle. Przegrana 0-3 i nawet późniejszy debel mimo dobrego początku Polek w meczu o przysłowiową pietruszkę znowu przegrany.

A jak wyglądało to organizacyjnie? Obiekt robi wrażenie, rzeczywiście widoczność w nim jest świetna z każdego miejsca. Mecze oglądało się doskonale, ale czy organizację można ocenić przez pryzmat architektury niemal doskonałej hali? No jednak nie. Tu o pozytywnej ocenie decyduje wiele czynników, czy wiele elementów składowych sportowego widowiska.

Zatem wchodząc na obiekt dnia drugiego … ocenię może wszystko po kolei. Otwarcie wejść punktualne 10.30 i kibice mogą dostać się do środka Tauron Areny, ale i tu pojawia się coś dla mnie dziwnego. Dnia pierwszego nie można było wnieść bułki, dnia drugiego nawet napojów w kartonach. Cóż, podobno taki regulamin, dla mnie dyskusyjny, jako dyplomowany kierownik ds. bezpieczeństwa puszki i butelki jestem w stanie zrozumieć, ale kartoniki 0,2l?

Później obejście stanowisk reklamowo – handlowych, no i co tam widzimy? Dobry pomysł promocyjny Lotto z plakatami z autografem Agnieszki Radwańskiej do każdego zakupu, ciekawe gadgety Adecco, ciekawe stanowisko Sugapova, ale słabo zaopatrzone (mało tego było) i płatność tylko gotówką. Reszta pewnie typowa, dobrym pomysłem były duże piłeczki tenisowe – idealne na autograf – ale już ich cena niekoniecznie.

Jedzenie w sklepikach znośne, ceny dosyć wysokie (herbata z automatu 7 zł), ale czy nie można było pomyśleć o jakimś usytuowaniu jedzących skoro z jedzeniem nie można było wejść na trybuny. W sumie wszystko było chyba ok, no może poza tym występkiem pt. „Samochód Volvo o numerze rejestracyjnym…” itd. To było niby troszkę zabawne, ale mówiąc wprost i dosadnie, organizacyjnie ten komunikat przy serwisie, w trakcie gemu – żenujący. To jest impreza rangi top, więc ochrona musi być także top, ale nie top powiatu czy wioski, ale top światowy.

Z rzeczy dodatkowych można było również pomyśleć o darmowej komunikacji dla osób, które zdecydowały się pozostawić samochody na parkingach.

Jednak… Nie myli się ten, kto nic nie robi. Mimo wszystko te 30 tysięcy osób, które zdecydowały się odwiedzić w dwa dni Tauron Arenę były zadowolone. Ja też byłem i czekam na następne imprezy.

Bartosz Burzyński